Mijn baby in mijn droom.....

afb.morguefile

Het gebeurde me al meer....en vannacht was het weer zover.
Ik droomde van een nieuw kindje....wat natuurlijk op mijn leeftijd helemaal niet meer echt actueel is. Bedoel: mijn mams was al "jaren"oma......
Maar toch heb ik die kriebel nog wel hoor: als ik zo'n pasgeboren kindje zie of in mijn armen hou: ach...wat zou ik nog graag een keer .....
En nee, niet alleen die babytijd, het blijft allemaal leuk. Ik hoor het zo vaak dat mensen dan zeggen: lief, zo'n baby, maar ik moet er niet meer aan denken...
Nou, dat geldt voor mij dus echt niet. Ik vind het heerlijk zo'n klein hummeltje wat helemaal afhankelijk van je is. Daarna die ondeugende peutertjes, die ondernemende kleutertjes, die slimme eh...ja, hoe noemen we dat nou eigenlijk? Schoolkind, wat ik weleens tegenkom, vind ik zo'n rare benaming. Maar goed, jullie snappen hem...en ja, ook die pubertijd heeft zijn eigen superkanten. Alleen al de gesprekken die je kan voeren op een totaal ander niveau dan met je kleintjes. Heerlijk!
Ieder kind heeft zijn eigen prachtige dingen, ongeacht leeftijd én karakter en ga zo maar door!

Nu denken mensen bij mij ook vaak dat ik dan nog wel een meisje zou willen....nee, dus. Ik ben altijd blij geweest dat je geen keus hebt. Wat zou je moeten kiezen? Natuurlijk had een meisje erbij leuk geweest, maar nog zo'n heerlijk mannetje is minstens net zo leuk. En eigenlijk vind ik het wel wat hebben: al die mannen.

En als we het dan over mijn dromen hebben...het kindje in mijn dromen was niet één van mijn kinderen. Het was duidelijk een "extra" kind. En jawel: zoals die vorige keren: het was een zoon!

Ik een jongensmoeder in hart en nieren? Ja dus ;-)