We kunnen aan de slag met 'Frits'.

Eindelijk is de trui af waarvan ik voor- en achterpand haakte en de mouwen breidde. Ik vond dat ik die nu eerst moest afmaken (voor mezelf ) voordat ik weer een nieuw project zou gaan beginnen. Eindelijk gelukt dus...

Ook het vestje voor Frits is klaar....en inmiddels ook bijna de babyslofjes. Ik had er één nodig voor de peuterdienst in de kerk na Kerst, maar dan breien we er nog maar een tweede bij. Leuk als kraamcadeautje of gewoon ook voor Frits...

Maar nu dus Frits zelf nog. Ik heb inmiddels wel rondgeneusd, want zelf verzinnen vind ik meestal leuker om te doen dan stomweg een patroon volgen. Ik heb inmiddels wel een idee voor voeten, benen en lijf. De ramen moeten ook wel lukken. Maar ik moet me nog even buigen over handjes en een mooi gezichtje. Of ga ik voor gewoon een rond hoofd met een big smile erop ofzo.. dát weet ik nog niet helemaal.

Bij het rondsurfen op internet naar babypoppen kwam ik ook terecht bij de rebornpoppen. Wauw...
Wat zijn die akelig echt en mooi (en niet te betalen ;-0  ). Ik heb ze ooit één keer in het echt gezien. Het was tijdens de kerstmarkt in Oberhausen een jaar of drie geleden. Het was zo'n houten huisje als kraampje waar diverse poppen in stonden. Eén zat er bijvoorbeeld op een kinderstoel en je had echt het idee dat er een echt kindje naar je zat te kijken. Eigenlijk was het niet alleen onwijs knap, maar ook gewoon doodeng! En dan uiteraard niet eng omdat het kindje (eh...pop) er eng uitzag ofzo. Maar wel het feit dat het zo echt leek. Nu las ik gisteren dat er in Amerika een veel groter afzetgebied is dan hier en dat ze daar ook echt verkocht worden aan ongewild kinderloze echtparen, bijvoorbeeld. Ze worden gewoon overal mee naar toe genomen. Het neemt dus een soort de plek in van een eigen kind. Mm, dát vind ik misschien nog wel enger ...

(dit kindje is echt echt...  van pixabay)

Maar eerlijk is eerlijk: het is natuurlijk gewoon een vorm van kunst. Wat een werk zit daar in zeg!
Zo mooi zal ik hem breiend niet voor elkaar krijgen 

Mijn baby in mijn droom.....

afb.morguefile

Het gebeurde me al meer....en vannacht was het weer zover.
Ik droomde van een nieuw kindje....wat natuurlijk op mijn leeftijd helemaal niet meer echt actueel is. Bedoel: mijn mams was al "jaren"oma......
Maar toch heb ik die kriebel nog wel hoor: als ik zo'n pasgeboren kindje zie of in mijn armen hou: ach...wat zou ik nog graag een keer .....
En nee, niet alleen die babytijd, het blijft allemaal leuk. Ik hoor het zo vaak dat mensen dan zeggen: lief, zo'n baby, maar ik moet er niet meer aan denken...
Nou, dat geldt voor mij dus echt niet. Ik vind het heerlijk zo'n klein hummeltje wat helemaal afhankelijk van je is. Daarna die ondeugende peutertjes, die ondernemende kleutertjes, die slimme eh...ja, hoe noemen we dat nou eigenlijk? Schoolkind, wat ik weleens tegenkom, vind ik zo'n rare benaming. Maar goed, jullie snappen hem...en ja, ook die pubertijd heeft zijn eigen superkanten. Alleen al de gesprekken die je kan voeren op een totaal ander niveau dan met je kleintjes. Heerlijk!
Ieder kind heeft zijn eigen prachtige dingen, ongeacht leeftijd én karakter en ga zo maar door!

Nu denken mensen bij mij ook vaak dat ik dan nog wel een meisje zou willen....nee, dus. Ik ben altijd blij geweest dat je geen keus hebt. Wat zou je moeten kiezen? Natuurlijk had een meisje erbij leuk geweest, maar nog zo'n heerlijk mannetje is minstens net zo leuk. En eigenlijk vind ik het wel wat hebben: al die mannen.

En als we het dan over mijn dromen hebben...het kindje in mijn dromen was niet één van mijn kinderen. Het was duidelijk een "extra" kind. En jawel: zoals die vorige keren: het was een zoon!

Ik een jongensmoeder in hart en nieren? Ja dus ;-)

Borstvoeding zou toch normaal moeten zijn...

Hoewel ik alweer jaren uit de hele kleintjes ben, moest ik toch denken aan het geven van borstvoeding toen ik een blogje hierover las.
Ik ben altijd groot voorstander geweest van borstvoeding. Natuurlijker kan immers niet. Dus de oudsten voedde ik lekker zelf...op de manier van het bureau! Wat inhield dat ze toendertijd met een half jaar min of meer van de borst af waren op een enkel slokje tussendoor na......Heb het op die manier nog wel even volgehouden, maar toch.
Daarna ben ik veel meer afgegaan op wat zowel ik als kind wilden. Mijn huisarts vond het wel wat en noemde me "een ouderwets moedertje"...maar op de positieve manier dus! Hoe anders toen hij met pensioen ging en er een jong ding voor in de plaats kwam. Raar, want tegenwoordig is lang borstvoeding geven veel "hotter" heb ik weleens het idee. Hij wist echt niet zo goed wat hij met mijn opmerkingen aanmoest....grr.
In de medische wereld wordt er heel verschillend op gereageerd. En dat zal vast nog wel zo zijn. Raar.....

Alle kids bij elkaar heb ik zo'n 71/2 jaar een kind aan de borst gehad en ja, ik ben er trots op!

Of dan de discussie of je je kind wel in het openbaar mag voeden. Kom nou toch. Het zou de normaalste zaak van de wereld moeten zijn! Op één klein dingetje na dan.....doe het wel zo dat een wildvreemde niet jouw borst zo ongeveer op zijn bordje geserveerd krijgt.....
Heb ooit op de negenmaandenbeurs gezeten in een overvol restaurant. Dus zat jan en alleman bij elkaar aan tafel. De vrouw tegenover me lag ongeveer haar hele borst bloot en lag haar kindje aan....tja, dat kan ook anders! Daar zat zelfs ik, voorstander van..., niet echt op te wachten.