Zo ook nu. Opnieuw dook er een babyzoontje op. Dit keer met naam: Robin. (Rob klinkt dan wel lekker bij de blognamen van mijn zoons ;-) ) Nu zal je denken: nou en, wat maakt mij dat uit. Maar er kwam een angst in voor, die alle moeders (ouders) niet willen: mijn Rob was kwijt!
We waren in een zwembad. Eén of andere gek gooide een boodschappentas als lolletje leeg in het water (?????Hoezo idiote droom...) en dus vertrok ik direct met Rob uit het water want de gebroken eieren lagen in het water! Snel onder de douche want rauwe eieren...(waar je al niet aan denkt in je slaap...) Goed, om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk was ik mijn kleine mannetje kwijt in een overgrote kleedkamer mét zwembadjes en al! Vol met baby's zoals hij.....slik. Jan hing aan mijn armen. Ook bang, natuurlijk.....
Die angst: die bleef toch even aan me hangen! Oké, nog net voor de wekker ging vond ik hem.
Volgens mij was dat meer een bewuste actie van mijn brein om goed te eindigen.... ;-p
Maar die angst. Je kind kwijt zijn....daar moet je toch helemaal niet aan denken. En dan ook nog eens bij water! Om nachtmerries van te krijgen!
 |
| afb. morguefile |
Brrr ... ja, zulke nachtmerries ken ik.
BeantwoordenVerwijderenHe bah wat een nare droom... Gelukkig was het maar een droom...
BeantwoordenVerwijderenBrr ja dat soort dromen heb ik ook altijd vlak voor de wekker gaat. En dan neem je ze de hele dag mee.
BeantwoordenVerwijderenAfschuwelijk inderdaad! Ik ben één van mijn kinderen wel eens kwijt geweest, en die angst vergeet ik nooit meer.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Zeer herkenbare droom, kind kwijt. In het echt ben ik ook bang voor, meestal staan ze dan zo dichtbij dat ik ze over het hoofd zie :-)
BeantwoordenVerwijderen