Maar ach: natuurlijk maakte ik me weer veel te druk. De mannen bedachten zelf wel wat ze wilden doen, zonder dat ik de kans had om een ander voorstel te doen (poef....). Nu was het vooral een leuk jongensspel: een worstelwedstrijd nadoen...slik.
Ik heb manlief er maar bij gezet .....en natuurlijk ging het goed. Die vervelende moeders ook...
Alleen 1 mannetje dacht wel even te vertellen dat ze jongens zijn....ja, dus? Dat betekent dan dat je niet hoeft te luisteren? Daar trapte deze moeder even niet in.... (en die wijsneus hoeft mij niet te vertellen hoe jongens zijn ;-) )
Maar zelfs deze wijsneus vond het een leuk partijtje, dus dan was de missie toch weer geslaagd....gelukkig, voorlopig even geen partijtjes. Komen spelen heb ik nooit problemen mee...maar partijtjes krijg ik altijd een beetje de kriebels van. Waarom? Misschien omdat de druk dan hoger is dat het toch vooral leuk moet zijn? Toch is het achteraf gezien altijd wel leuk geweest....
Nou, jongste vond het een leuk partijtje. Daar ging het om! Dus ben ik ook maar tevreden....
afb. morguefile.com |
Voor oudste (meisje) waren thuisfeestjes altijd succes. Bij jongste (jongen dus) met zijn hyperactieve vriendjes die elkaar in drukte allemaal versterkten, heb ik me vanaf kinderfeestje 1 nooit aan thuisfeestjes gewaagd ... beter voor iedereen :)
BeantwoordenVerwijderenNee, ik hou er niet zo van eigenlijk ;) Hoop gedoe. Van tevoren het huis opruimen en boodschappen doen... En als iedereen dan weg is kun je weer opnieuw beginnen met opruimen :(
BeantwoordenVerwijderenNee het is zeker niet mijn hobby! Ik vind het altijd best stresserig. En ik herken wat je schrijft over een heel feestprogramma en dat ze dan gaan spelen. En dat als je dan minder plant ze prompt steeds wat anders willen...
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt