Een gekniekte roos en een vreemde ambtenaar.

School organiseert een activiteit rondom het gemeentehuis. Ook ik heb me laten strikken om als ouder te helpen. Ik ben ingedeeld bij de start en dat is bij het gemeentehuis. Superplek want dat is ook de plek waar we koffie kunnen krijgen....en waar een toilet is, lijkt me zo. Want de kantine staat tot onze beschikking....

Als we al even bezig zijn, gaat een collega-moeder voor ons koffie halen. Lekker, want fris is het toch best wel. Als ik hem op heb, loop ik met de beker nog in mijn handen de kantine van het gemeentehuis weer in. Daar hebben we trouwens die ochtend onze instructies ontvangen en rondom het gemeentehuis zwerven de kinderen rond. Je kan er dan toch wel vanuit gaan dat het bij de werknemers bekend is wat we aan het doen zijn...lijkt me.

Als ik binnenkom zit een man iets vaags te eten en dus neem ik de kans waar om aan hem te vragen waar het toilet is. De man sputtert wat om vervolgens me toe te bijten dat ik zomaar binnen kom lopen?

Huh..pardon? Overdonderd ben ik eigenlijk wel. Hoezo zomaar binnen lopen? Ik ben hier gewoon bezig, ja. De hele crew loopt hier rond. Als ik hem vertel, overigens nog steeds met het bekertje koffie in mijn handen uit diezelfde kantine, dat ik bezig ben bij de schoolactiviteit, geeft hij dan toch uitleg waar ik zijn moet...grr.

Jan komt tussen de middag thuis met een roos als bedankje voor het helpen. Maar bij het afstappen bleef zijn tas, ofzo, hangen en nu was de steel van de knop gevallen.....

Ik vertel hem dat ik dat helemaal niet erg vind hoor...de knop leg ik in een schaaltje water en kijk nou toch eens: is hij niet prachtig! Ik vind van wel en Jan gelukkig ook. Want een beetje sip kwam hij wel over.....

Zo was  hij eerst

Nu is hij zo groot...