Niet origineel voor een blogbericht....

Oké, origineel ben ik niet op deze manier, maar toch wil ik iedereen hele fijne dagen toewensen!

afb. morguefile.com

Onze vakantie zit behoorlijk bomvol met leuke dingen. Helemaal niet erg dus! Zo ben ik maandag met Dirk en Jan naar de nieuwe Starwars film geweest. Ik had geen idee of ik het zelf wel leuk zou vinden, maar ik beken: ik vond het best een leuke film ....de jongens vonden het prachtig. Vooral Jan is er helemaal gek van. (Tom is nog te klein, Arie had er geen zin in.)

Met Jan was ik ook al naar een leuke starwarsmiddag geweest in de bieb. Met allemaal leuke activiteiten zoals computerspellen, foto maken voor een greenscreen. Op de computer je eigen starwarspoppetje maken en deze laten uitprinten in 3D! Een legofilmpje maken en wat Jan eigenlijk nog het leukste vond: met BB8 de bieb door...het kleine robotje werd dan door hem bestuurd.

afb. morguefile.com

Ook heb ik met de jongsten meegelopen met de kerstwandeling, dinsdagavond. Deze was voor het eerst en echt ontzettend goed in elkaar gezet. De animo was enorm, maar daar hadden ze overduidelijk goed op gerekend. Een grote pluim waard!

En gisteren zijn we wezen schaatsen. Ook leuk...(maken we er nog een beetje winter van ;-)  )

Ook de kerstdagen zijn gevuld met kerk en familiedingen. De meeste tijd hier thuis....gelukkig heb ik mijn boodschappen al binnen....

Dus rest mij nu nog (een keer) te zeggen: Hele fijne dagen allemaal!

Decemberdrukte

Door drukte met schrijfverplichtingen en andere taken...komt er van bloggen weinig terecht. Maar nu dus weer eens een keer een blogje van mijn kant. De Sinterklaasavond hebben we dit jaar eens iets anders gevierd. We deden eerst de gewone cadeau's, maar omdat de mannen allemaal niet meer geloven en al behoorlijk groot worden (snif..ondertussen ben ik bijna de kleinste in huis ;-)  ) gaat het om minder cadeau's (want wat moeten zij nog met allemaal kleine pakjes? Ze hebben meer aan 1 groter pakje..) en ja, dan is het uitpakken vrij snel gebeurd. Surprise;s maken : daar maak ik de mannen zeker niet blij mee en dichten vind ik waarschijnlijk ook als enige leuk (heb ik vorig jaar wel gedaan) dus bedacht ik me dat een sinterklaasspel met wat kleine grappige pakjes wel leuk zou zijn. En dat bleek echt leuk te zijn. We hebben heerlijk lol gehad met elkaar en zelfs Harrie, die  helemaal niet van spelletjes houdt, vond het een gouden greep. Nou: missie geslaagd dus!


Nu nog een weekje voor de vakantie. Gisteren ben ik heerlijk met mijn zus naar Keulen geweest, naar de kerstmarkt. We waren met de bus en hebben nog niet eens de helft gezien! Jammer! Maar goed: volgend jaar doen we dan de andere helft maar ;-)

En nu nog een weekje de laatste kerstvieringen voor de vakantie begint. Leuk, maar ook druk. Toch geniet ik altijd wel van die drukke decembermaand! En jullie?

Herfst in het bos en nu weer op naar school

Gisteren met de jongsten naar het bos geweest, wat zo ongeveer traditie is in de herfstvakantie. Dit keer waren we zonder papa en honden, dus werd het geen geroep achter de honden aan en was het vooral even slenteren en op zoek gaan naar echte herfstkleuren.

Ik weet nog dat ik vorig jaar vond dat er zo weinig echt herfstgevoel gaf. Maar dit jaar kleuren de bomen toch mooi! Na lekker wandelen in het bos, hebben we bij de boerderij wat als restaurant dienst doet, wat gedronken en hebben de mannen nog even gespeeld in de speeltuin. En daarmee kwam helaas ook een einde aan de vakantie. We hebben leuke dingen gedaan. Zoals midgetgolfen en een daagje naar de bedrijfswagenrai....wat de mannen prachtig vonden!

En dan gaat nu het gewone leven weer beginnen, dus. Wat betekent: LATER uit bed! Jawel, scheelt een klein half uurtje, want als Arie werkt (in vakantie's praktisch iedere dag) mogen we eerder ons bed uit! Maar verder is het weer op de klok leven, wat in de vakantie toch een stuk relaxter is!

Je zal maar wakker zijn 's nachts...

Vannacht was er dus de maanverduistering. We hadden het er gisteren nog over gehad met de visite. Om er nou midden in de nacht voor uit te gaan, vonden we wat overdreven.... Maar ja, dan is het bijna half vijf en ben je wakker....dus bedacht ik me dat ik dan toch best wel even zou kunnen kijken. WAUW, de rode maan stond precies voor mijn raam te "schijnen". Ik kon hem echt ontzettend goed zien. Dus besloot ik even een fotootje te maken met mijn mobile. Leuk gedacht, maar natuurlijk was er niets op te zien....en tot overmaat van ramp klettert mijn mobiel uit mijn handen. Mobiel uit elkaar...en natuurlijk weigert hij na de reparatie op te starten. Zucht.... Nu had ik dat pas ook al een keer (nee, verder laat ik hem echt niet steeds vallen, hoor :-0 ) en toen deed hij het weer toen ik hem van stroom voorzag (hoewel hij gewoon vol was). Dus ik midden in de nacht het ding aan de oplader gelegd. Mijn fototoestel lag toevallig ook nog in de kamer. Dus met dat ding even een stapje naar buiten gewaagd om buiten een fotootje te maken...dacht ik. Nou vergeet maar, het ding ging zelfs op nachtstand radeloos staan flitsen en gewoon een foto maken vond hij geen goed plan. ZUCHT. (vanochtend deed hij gewoon wat hij moest doen..) Dus: ik heb hem gezien. Heel goed zelfs. Maar bewijs heb ik niet... Daarom maar een fotootje geleend van Morguefile van een rode maan:

En jullie? Hebben jullie hem gezien? Gaan jullie eruit voor zoiets?

Mooie gesprekken aan de eettafel

Soms ontstaan er van die leuke gesprekken aan de eettafel....wat ik echt genieten vind. Ik weet nog toen ze klein waren dat ik me weleens afvroeg waarom etenstijd als een gezellig moment van de dag gezien werd....ik kwam vaak handen en oren tekort. Stilzitten, zelf eten, op elkaar wachten.....poef, dat ging niet altijd vanzelf. Logisch....maar om het dan het gezelligste moment te noemen....

Maar nu is het meestal wel heel gezellig. Met interessante gesprekken, melige buien, "mam, mag ik muziek opzetten?" , gejammer over het eten met een grote grijns en vaak grote lol om / met elkaar.

Oké, ja, zo is eten inderdaad een gezellig samen zijn.

En als dan Dirk met zijn droge opmerkingen komt, Arie met zijn maffe toneelspel en Jan er vreselijk om moet schateren....dan geniet ik lekker!

Vanavond ook weer. Gezelligheid alom. Dus ja: eten is één van de gezelligste momenten aan tafel. Nu wel ja.

afb. morguefile.com

En bij jullie? Nog in de stressfase? Of kunnen jullie ook lekker genieten van elkaar?

Groep acht en dus ben ik groot!

Jan heeft de smaak te pakken. Na school verdwijnt hij nu vaak met vrienden richting skatepark of gewoon naar de speeltuin. Niks bijzonders, zou je zeggen. Maar voor mij is het toch wel even wennen. We wonen namelijk buiten het dorp en Jan sprak meestal echt af met vrienden. Vaak hier. En als hij daar ging spelen, dan haalde ik hem braaf weer op.....

Nu mocht hij al langer alleen naar school en kon hij dus ook al langer zo met vriendjes afspreken, maar nu hij in groep 8 zit gaat het opeens erg hard. Grappig om te zien. Meteen de eerste week al! Hij gaat zelf weer terug naar het dorp om daar met zijn vriendjes iets gezelligs te gaan doen. Vijf uur naar huis komen hoor!Ja mam....

Op zich vind ik het heerlijk dat hij nu zo vrij lekker naar buiten gaat. Hier zat hij toch vaak dan achter een beeldscherm te hangen. Alleen: slik, ik moet wel wennen dat hij niet meer zo veilig onder moeders pluutje blijft zitten...(tja, sorry  hoor....)

En dus is ook skaten nu in trek. Naar het skatepark en proberen om trucjes te leren.
Of gewoon chillen met "the guys" in de speeltuin....o ja, de meiden doen ook mee!

Groep 8: altijd een raar geval. Opeens is het kleine jongenswerk klaar en worden ze GROOT! Dat was bij de anderen ook al zo. Wat is dat toch? Nu weet ik nog wel dat ik zelf in de zesde het ook zo tof vond om de oudste klas op school te zijn. Zal dat het gewoon zijn?

afb. morguefile.com

Informatieavonden

Ze zitten er inmiddels weer allemaal op voor dit schooljaar: de informatieavonden aan het begin van het jaar waar de leerkracht zijn/haar verhaaltje doet. Op de basisschool zijn alle leerkrachten natuurlijk bekend, maar toch ga ik altijd wel even. Er wil toch nog wel eens iets veranderen met lesmethode of andere dingen. En een beetje interesse tonen kan geen kwaad, toch?

Op de middelbare school is het altijd weer afwachten hoe die mentor is. Mensen, wat een verschillende types heb ik de afgelopen jaren al meegemaakt. Super enthousiaste, akelig vervelende, bromsnorren en popie jopie's. Je kunt het zo gek niet bedenken. Nu hoef ik daar niet veel naar te kijken, maar zoonlief wel. En ai, wat kunnen sommige mentoren een vreselijke uitwerking hebben op kinderen. Je zal maar een mentor hebben die zelf nergens iets vanaf weet en echt niet van plan is om ook maar een stap extra voor je te zetten....

Maar goed, dit jaar hebben we twee speciale jaren. Arie gaat examen doen. Zijn mentor is ook de decaan...en die weet dus wel hoe alles werkt. Ik heb wel een positief idee bij die man. Arie vind het wel een stoer idee, dat examen doen. En hij weet ook al wat hij daarna wilt, dus dat gaat waarschijnlijk ook het probleem niet worden...

Het volgende speciale geval is Jan. Groep 8 en dus gaan we voor hem juist op zoek naar een middelbare school. Over twee weken krijgen we een voorlopig advies van de school, dus daar is hij nu al zenuwachtig voor.....

Dat wordt dus een jaar van scholen langs gaan, zowel middelbare als MBO. Spannend allemaal weer. Die twee grootten hobbelen gezellig verder met hun studie.

Zijn jullie alweer een beetje gewend aan school?

afb. morguefile.com

Hoi hoi, we zijn er nog hoor....we zijn nog niet weggespoeld!

afb. morguefile.com

Tijd geleden, ik weet het. Dus nu eindelijk weer eens een blogje. De jongsten gaan nu alweer twee weken naar school. En ook voor de HBO-ers is deze week de school weer opengegaan. Dus het gewone leven is weer begonnen. Ik heb zelf nu weer freelance werk gevonden, dus ook ik moet een nieuw ritme gaan vinden. Want ja, daar zal je toch ook tijd voor vrij moeten maken ;-)

Gisteren was het hier akelig nat....wat een regen zeg. Oké, we zitten hier vrij hoog t.o.v. de rest van de polder, dus houden we onze voetjes wel droog. Maar wat een buien! Het was zelfs zo erg dat om  half 8 de deurbel ging...ik had net Arie beloofd dat ik hem wel weg zou brengen (tja, soms ben ik een zacht gekookt eitje..) en gaf Jan de opdracht even te kijken of hij nog wel zijn lange broek aankon. Hij had tot nu toe nog steeds zijn korte broeken aangehad en omdat hij zo idioot hard groeit (zowel breed als lang...) had ik zo mijn twijfels. Dus je loopt al te ridderen als de bel gaat. Er staat een wildvreemd verzopen meisje voor de deur. Of ze even binnen mag komen. Tja, dan zeg je geen nee natuurlijk.

Ze was echt doorweekt en vroeg of ik wat droogs voor haar had! Nogmaals: totaal onbekend meisje, uit een totaal ander dorp.....Ik heb wel even opgemerkt dat ik alleen kleding van mezelf dan had....

Ik heb het haar gegeven, arm kind...maar lef heeft ze wel om zomaar bij een wildvreemde aan te kloppen en om kleding te vragen! Ik zou het niet durven....En ze paste het ook  nog!

Zo, ik heb mijn goede daad ook weer verricht ;-)

Tijd voor een berichtje

Tja, zo in de vakantie is bloggen toch een ander verhaal. Hoewel we dit jaar op vakantie gaan overslaan, zijn er toch diverse andere dingen die we doen én is mijn computer regelmatig bezet door andere gezinsleden.....

Afgelopen vrijdag moest ik weer even stiekem aan Rob denken. Wie Rob is, lees je in "dit blogje".

We waren een daagje naar de Beekse Bergen en we zaten te wachten op onze jongsten die even aan het klauteren waren op een speeltoestel. Aan dezelfde tafel zat een moeder met zo'n klein dreumessie op schoot. Hij vond het geweldig om met zijn handjes op tafel te slaan. Zijn grote blauwe kijkers en zijn tengere bouw deden me aan mijn eigen mannen denken. Ik speelde even gezellig met hem mee en trommelde met mijn handen ook op tafel. Ja, dat werd erg gewaardeerd door het ventje!

Toen Jan, onze trommelaar in opleiding, terug kwam van het klauteren liet hij het ventje nog even een staaltje vingertrommelen op de tafel zien......

Ik kon er niks aan doen: ik moest toch stiekem even denken aan de dromen over een klein Robje.....

afb. morguefile.com

Een avondje .....

Jongste kan niet slapen (al dagen lukt het pas heel laat) en Arie heeft drie vrienden uitgenodigd voor een filmnachtje....Juist ja: niet slapen,maar de hele nacht films kijken! Uh? Gaan we dat volhouden dan?

Nou, ik ben benieuwd. Als jongste slaapt, duik ik ook mijn bedje maar in. De heren filmkijkers gedragen zich keurig: ik hoor ze niet eens! Zelfs de honden vinden het prima en liggen gewoon naast hen in de kamer te slapen.

De honden kijken hier de ren in, naar de konijntjes...

Morgen gaat Jan weer lekker surfen en misschien komt Kees ook nog even kijken. Hopelijk is het weer dan beter dan vandaag. Man, wat stormde het hier. Ik vond het maar niks dat Arie nog moest werken...

Over een week hebben Dirk, Arie en Harrie ook vakantie van hun werk. Dus dan gaan we maar eens gezellig met z'n ALLEN (?) dingen doen.

Staat bij jullie alles nog overeind? Het valt hier alles mee, op de appeltjes na. Die liggen in het gras i.p.v. hangen aan de boom....

Je kan het slechter treffen.....

Vandaag had ik alleen de jongste thuis. We besloten naar de dagcamping te gaan. Nu was ik daar wel vaker langs gelopen, maar eigenlijk hadden we dit nog nooit gedaan. We namen ons strandtentje mee en vertrokken met het idee dat het weleens druk kon zijn met dit weer....

Vooruit dan: dit keer een foto van mijn eigen knul!

Zo druk.....

De enige buren: een groepje KDV-ers op afstand!

Door deze "drukte"hadden we lekker alle ruimte om te honkballen. Weliswaar met onze eigen regels, want anders kom je niet zover met z'n tweetjes.....

afb. morguefile
Dagen rijden om dit meer te vinden in Zweden.....(wat ik nog altijd graag een keer wil hoor!)

We gingen ook nog zwemmen in de plas. En ja, dan vraag je je af waarom je nou eigenlijk graag op vakantie wil en urenlang in een auto wil horrelen.....als je dit bijna in de achtertuin hebt liggen.....!

Het was een heerlijk daagje zo. En wat een rust...dat zal vast ook wel eens anders zijn!

Hij doet het op de jongensmanier....huh?

Jongste is aan het sporten, maar het lukt even niet helemaal. Tja, als beginner kan je daar weleens last van hebben, niet waar? Maar opeens komt er een vader naar me toe met de mededeling dat iemand hem moet helpen. Juist ja....hij zit midden op het water, dus hoe dan? En hoezo dan?

'Nou', zegt de man: 'Het lukt niet en nu doet hij het op een jongensmanier: te ruw! Dat hoort niet bij deze sport...'
Eh,,,oké dan.....

De man springt in een boot van de vereniging en vaart naar mijn knul toe, die het gewoon nog best naar zijn zin heeft....

Hij vertelde later wel dat de man hem goede tips gegeven heeft. Dus dat is top. Fijn ook dat zo'n man meedenkt...denk ik...hoewel ons was gevraagd als ouders niet met de training te bemoeien....
Ze hadden het mij vast niet in dank afgenomen als ik in het bootje was gesprongen én ik had hem geen tips kunnen geven....

Goed: iedereen blij: de man met zijn "goede daad" en zoon met de goede tips. En ik omdat zoon daarna wel wat beter ging. Maar :  'Het lukt niet en nu doet hij het op een jongensmanier: te ruw! Dat hoort niet bij deze sport...' Die volg ik nog even niet. Ik zie heel veel mannen bij deze sport én die gaan geen van allen zachtzinnig om met de zeilen....en bij zoonlief kon ik dat nog niet echt ontdekken, eigenlijk. Dus wat de beste man nou bedoelde?????

morguefile.com

Zomaar gewonnen!

Ik ben trots op dat mannetje van me. Vandaag heerlijk verbrand  gezeten aan de plassen waar Jan een surfwedstrijd had. Hij was de jongste deelnemer, vandaag. En in zijn klasse: de rookies (lees: beginners) won hij van de overige vier volwassen deelnemers. Super toch! Zijn eerste gouden beker voor het surfen is binnen! In totaal waren er zo'n 16 surfers actief wat voor zo'n windstille dag nog best meevalt!

Kees had besloten daarom niet mee te doen...hij vond het wel erg weinig wind. Tja, kan me er iets bij voorstellen hoor! Hij kwam nog wel even langs.

De wedstrijd was net afgelopen toen het hard ging waaien en uiteindelijk (maar dat duurde nog even) ging het ook nog onweren. Ik blij dat ze al van het water af waren!

Alleen Dirk was thuis gebleven, maar de rest zat dus gezellig mee te genieten op de steiger: pootjes in het water!

Lekker hoor!

Wat we doen? Zwemmen....wat anders?

Wat wij doen nu het zo heet is? Zwemmen natuurlijk! Maar we zijn niet de enige....
het zwembad (wij hebben hier nog een heerlijk ouderwets buitenzwembad!) zit stampvol. Dus verzucht Jan meestal: ik ga wel in het kanaal zwemmen! Wij wonen langs het kanaal, dus dat is super simpel. Maar alleen mag hij niet van mij. Dus ga ik en eventuele andere gezinsleden ook gezellig mee.

Maar vandaag besloten we er een daagje zwembad van te maken. Het leuke aan zo'n zwembad is immers dat er heel veel vriendjes rondlopen. Dus moeders met boek (en schrijfschrift...) op het veld en kids het water in. Twee vriendjes van Jan die eigenlijk naar huis moesten, kwamen vragen of ze niet met mij mee naar huis mochten rijden zodat ze langer konden blijven. Tuurlijk, waarom niet?

Ik vond het wel grappig toen niet alleen Jan maar ook die vriendjes (allemaal 11 jaar) vroegen of ik ook nog mee het water in kwam. Oké, ik stond erbij (in het water) en ik keek ernaar..maar dat ze toch wel leuk vonden dat ik mee kwam vond ik toch wel leuk. De vriendjes kwamen ook gezellig bij mij zitten op het veld. Blijkbaar voelen ze zich daar toch nog niet te groot voor!

Het was er goed toeven onder de grote bomen en in het water..maar mensen wat was het verder heet! Over de tegels lopen was iets wat je liever even niet deed!

Ik kreeg alleen wel een beetje strandgevoel door de overbevolkte drukte onder de bomen....we zaten daar hutje mutje en eigenlijk ben ik daar niet zo'n fan van!

Kunnen jullie nog een beetje afkoeling vinden?

Poef.....

Zaterdag en al vroeg uit de veren om het partijtje van mijn jongste voor te bereiden. Het lijkt op een partijtje van Jan twee jaar geleden. Toen had ik een heel draaiboek gemaakt maar de jongens wilden vooral zelf spelen, dus maakte ik me nu iets minder druk. Hetzelfde thema: leger. En iets minder vol gepland....juist ja. Dat pakte dus iets anders uit. De mannen vonden het al vrij snel tijd voor iets anders....slik. Daar sta je dan met een lijstje wat iets minder vol zat met ideeën....en vooral: niet de ideeën die op dat moment blijkbaar leuk gevonden werden: geen leger dus!

Maar ach: natuurlijk maakte ik me weer veel te druk. De mannen bedachten zelf wel wat ze wilden doen, zonder dat ik de kans had om een ander voorstel te doen (poef....). Nu was het vooral een leuk jongensspel: een worstelwedstrijd nadoen...slik.

Ik heb manlief er maar bij gezet .....en natuurlijk ging het goed. Die vervelende moeders ook...

Alleen 1 mannetje dacht wel even te vertellen dat ze jongens zijn....ja, dus? Dat betekent dan dat je niet hoeft te luisteren? Daar trapte deze moeder even  niet in.... (en die wijsneus hoeft mij niet te vertellen hoe jongens zijn ;-)  )

Maar zelfs deze wijsneus vond het een leuk partijtje, dus dan was de missie toch weer geslaagd....gelukkig, voorlopig even geen partijtjes. Komen spelen heb ik nooit problemen mee...maar partijtjes krijg ik altijd een beetje de kriebels van. Waarom? Misschien omdat de druk dan hoger is dat het toch vooral leuk moet zijn? Toch is het achteraf gezien altijd wel leuk geweest....

Nou, jongste vond het een leuk partijtje. Daar ging het om! Dus ben ik ook maar tevreden....

afb. morguefile.com

Is het jullie hobby: een partijtje geven?

De laatste weken school

Nog twee en een halve week en dan begint officieel de vakantie hier. Wat een rare weken al. Kees is nog deze week aan het stage lopen en dan klaar. Dirk heeft al een paar weken bijna geen les meer. Arie is net op werkweek geweest (en heeft heel veel gedaan...op sportief gebied. Leuk hoor, geen musea enzo maar mountainbiken, bergen beklimmen, raften: wauw!)
De basisschool heeft ook iedere week wel weer iets raars in petto. Schoolreisje, excursies, vrije studiedagen enz.

Stiekem gaat het vakantiegevoel dan toch alvast beginnen! Komend weekend is het nog druk met verplichtingen maar daarna hoop ik ook in het weekend eindelijk wat rust te krijgen, want die zijn de laatste weken ook nog al druk.

Hier staan de zaken er voor ieder kind goed voor. Gelukkig. Dat scheelt toch weer een hoop zorgen!
Volgend jaar wordt het wel een spannend jaar. Arie moet examen doen en Jan gaat naar groep 8, dus dat wordt weer zo'n speciaal jaar. En dan op zoek naar een vervolgschool. Nu weet hij al wat hij wil..(hetzelfde als zijn broers, natuurlijk...) maar we moeten toch het advies van school eerst afwachten!

En dan nu nog een beetje meer zomers weer: dan zijn we klaar voor de zomervakantie!
En jullie?

afb. morguefile.com

The sunday after...

Na die stormachtige zaterdag volgde natuurlijk de zondag. Ik wil de hele week al wat foto's laten zien..maar zucht: het lijkt wel of het niet mag. Ik kom er gewoon niet aan toe!
De zondag was dus inderdaad windstil! Hard werken dus om de hele plas rond te varen.....maar laat Jan dát nou juist goed door hebben! Oké, wel met blaren op zijn handen, maar het maakte de zaterdag weer een beetje goed.
Kees lukte het uiteraard ook wel....maar ik denk zo dat hij toch de zaterdag lekkerder surfen vond!
Ach...zo hebben ze het allebei toch naar hun zin  gehad. En wij zaten aan de kant zondag ook wel lekker.....

Op zaterdag hadden we golfslag ;-)

En op zondag was het windstil.....

Lekker daagje aan het water.....dacht ik

Zo was het dus niet.....(afb. morguefile.com)

Na die heerlijke dagen van afgelopen week, zat ik me al te verkneukelen op het weekend.....oké, zondag zou het minder worden, maar de temperatuur voor zaterdag was toch best lekker, dacht ik zo.
Kees en Jan zouden een surfevenement hebben en dus zag ik me al heerlijk in het zonnetje aan het water zitten.....juist ja.

Er was géén zon, maar wel heel veel wind! Snik....

Voor Jan, die nog maar net is begonnen met surfen, was het behoorlijk jammer. Voor hem was de wind echt niet te doen.

Kees, die al zo'n elf jaar surft, kon natuurlijk heerlijk hard "scheuren"over het water.
Lekker hoor....

Voor mij als toeschouwer was het vooral koud, toch wel. Maar ach..het was gezellig!
En morgen mogen we nog een keer. Dan is het windstil, volgens de voorspellingen. Tja, of dat nou als surfevenement leuk is valt te betwijfelen natuurlijk...ja, ik weet het: het is ook nooit goed ;-)

Bedankt!

De pakketdienst is hier vaste klant met dozen vol voor mijn vrijwilligerswerk....maar vanochtend had hij opeens een ingepakt pakje..Ik begreep hem meteen, dus gaf ik het door aan Jan.
Want jawel: twee boeken van de Grijze Jager...zomaar gekregen van "gewoon vlijtig"!

Ontzettend bedankt hoor! Hij is er blij mee!

En dan zo lekker genieten van het mooie weer in het zwembad met drie guppen van elf jaar.
Nou: wie weet kom ik dan ook nog zomaar aan schrijven toe!

Een gekniekte roos en een vreemde ambtenaar.

School organiseert een activiteit rondom het gemeentehuis. Ook ik heb me laten strikken om als ouder te helpen. Ik ben ingedeeld bij de start en dat is bij het gemeentehuis. Superplek want dat is ook de plek waar we koffie kunnen krijgen....en waar een toilet is, lijkt me zo. Want de kantine staat tot onze beschikking....

Als we al even bezig zijn, gaat een collega-moeder voor ons koffie halen. Lekker, want fris is het toch best wel. Als ik hem op heb, loop ik met de beker nog in mijn handen de kantine van het gemeentehuis weer in. Daar hebben we trouwens die ochtend onze instructies ontvangen en rondom het gemeentehuis zwerven de kinderen rond. Je kan er dan toch wel vanuit gaan dat het bij de werknemers bekend is wat we aan het doen zijn...lijkt me.

Als ik binnenkom zit een man iets vaags te eten en dus neem ik de kans waar om aan hem te vragen waar het toilet is. De man sputtert wat om vervolgens me toe te bijten dat ik zomaar binnen kom lopen?

Huh..pardon? Overdonderd ben ik eigenlijk wel. Hoezo zomaar binnen lopen? Ik ben hier gewoon bezig, ja. De hele crew loopt hier rond. Als ik hem vertel, overigens nog steeds met het bekertje koffie in mijn handen uit diezelfde kantine, dat ik bezig ben bij de schoolactiviteit, geeft hij dan toch uitleg waar ik zijn moet...grr.

Jan komt tussen de middag thuis met een roos als bedankje voor het helpen. Maar bij het afstappen bleef zijn tas, ofzo, hangen en nu was de steel van de knop gevallen.....

Ik vertel hem dat ik dat helemaal niet erg vind hoor...de knop leg ik in een schaaltje water en kijk nou toch eens: is hij niet prachtig! Ik vind van wel en Jan gelukkig ook. Want een beetje sip kwam hij wel over.....

Zo was  hij eerst

Nu is hij zo groot...

Op bezoek bij de grijze jager

Je kent ze vast wel: de boeken van de grijze jager. Hier in huis is Jan ze aan het lezen. Of beter gezegd: ik lees ze voor voor het slapen gaan, want dat vindt hij nog altijd erg gezellig. (en ik ook....)

Dus toen we hoorden dat er een grijze jager dag in het Archeon zou zijn, zijn we er heen geweest. Met pinksteren zijn we er heen gegaan. Nu is het Archeon bij mij toch favoriet, maar wat was er heel veel meer dit keer. Overal stonden extra gezelschappen die het leven in de Middeleeuwen uitbeeldden. Kraampjes, tentjes en nog veel meer.

Hoogtepunt was natuurlijk de show rondom de grijze jager: in de arena waar de gladiatorgevechten altijd gehouden worden, werd nu een stuk uit één van de boeken nagespeeld. Wat een mooie show, met leuke effecten. Wij hebben genoten.

Ook de schrijver kwam nog ten tonele, die was helemaal overgekomen uit Australië en vertelde hoe hij op het verhaal gekomen was. Grappig: hij was begonnen met dit verhaal voor zijn zoon....dat heb ik al bij meer schrijvers gehoord! Zijn zoon bleek, net als de held Will, klein te zijn en dat helemaal niet leuk te vinden!

Natuurlijk waren er ook spullen te koop van de grijze jager...maar die waren me toch echt veel te duur. Thuis gekomen zochten we de boog die Jan ooit had gehad met van die plastic zuignap-pijlen op. Harry flanste van plantenstokken pijlen in elkaar. En maakte ook nog van oude materialen een pijlenkoker in elkaar. Ik vond nog een lap groene stof....voor de mantel!
Dus walla: een compleet jager-outfit voor mijn zoon! Hij blij en onze portemonnee ook ;-)

Nu moet ik alleen nog wel die mantel naaien....dus nu op zoek naar een patroon, want zo goed ben ik daar nou ook weer niet in..... Als iemand tips heeft: laat het me horen!!!!!!
:

Klein duifje in de tuin

Ach....een jong duifje zat midden op het gras, naast de bomen waar een duivennest in zit..ergens....tussen al die bende aan takken.....
Manlief stond te kijken en wenkte me. Het diertje zat afwachtend te zitten...
"Vliegt hij wel?" vroeg ik me af. Dus liep Harry er voorzichtig heen. Maar ja hoor, hij vloog netjes de bomen in. Dus hoopte ik maar dat het dan wel goed zou zijn...

Toch zat hij er even later weer. Vlakbij hem een mereltje. Samen te genieten van het zonnetje, blijkbaar. Want hij zat een  beetje aan zijn veren op zijn rug te pikken....dus besloot ik een fotootje te gaan maken.

Langzaam "sloop"ik dichterbij. Mereltje vertrok al snel. Maar duifje bleef zitten. Ik kon hem bijna aanraken.....ai, zit dit wel goed? Toch vloog hij uiteindelijk weer keurig netjes "ons bos" in.

Natuurlijk keek ik voor de zekerheid nog even later weer....en ja hoor, daar zat hij weer! Maar iedere keer als ik ergens een mereltje hoorde kwetteren, zag ik zijn kopje bewegen. Hij hoorde het blijkbaar ook. Het was niet het geroekoe van de duiven, maar toch besloot hij netjes weg te vliegen...nu keurig naar ons huis.

Oké, je hebt me overtuigd, het zit wel goed met jou....goede reis kleine duif!

Datum prikken voor een feestje....

Jan is in april al jarig geweest...maar wanneer doen we nu ooit zijn partijtje?

Zo als vaak is het eerst al een toer om een leuk idee te bedenken en dan vervolgens het ook nog betaalbaar uit te voeren.....maar als je dan eindelijk zo ver bent, je helemaal enthousiast er voor wil gaan....kom je op een volgend probleem: WANNEER....

Normaal is het gewoon een datum prikken en dan is het maar afwachten of ze wel allemaal kunnen. Jan zijn vriendengroepje bestaat vooral uit voetballers. Dus je aanpassen aan de voetbal is pure noodzaak, anders wordt het wel heel stil op zo'n feestje en dat wil je natuurlijk niet.

afb. morguefile.com

Dus zoals ieder jaar is het een probleempje. Want juist in het voorjaar zijn er toernooitjes, voetbalkampen, slotdagen en andere ellende....en wordt het dus echt goochelen wanneer het dan kan.... Nu heeft hij ook nog de pech dat zijn vrienden in verschillende teams, met verschillende activiteiten voetballen. Zucht....en ik hou al helemaal niet van voetbal ;-)

Maar goed, het is gelukt. We moeten helaas nog een maand wachten, want in juni heeft Jan zelf wat sportactiviteiten maar dat mag de pret niet drukken. Ik ga er weer lekker voor zitten om de activiteiten voor te bereiden...ik zal tzt meer verklappen!

We gaan wel iets speciaals doen, maar wel thuis!
En jullie? Gaan jullie altijd weg? Maken jullie er een duur feest van of juist niet?

Broergeheim: wat een onderwerp!

Bij het opruimen van de schoolbieb had ik pas een boek in handen met de titel Broergeheim van Emiel de Wild.  Nieuwsgierig door de opmerking broers (tja...) las ik waarover het ging én las ik snel wat stukjes. Wat een onderwerp....
Wel mooi geschreven en zeker de moeite waard! Geschikt voor kinderen vanaf 11 jaar. Eens kijken of ze hem in de gewone bieb ook hebben...



Bij Bol.com geven ze deze samenvatting:.


Hoi Stefan,

Wat ik tegen je wil zeggen: BEL MIJ.
Ik geloof er niks van dat je mij niet wilt spreken.
Zo ben jij niet.


Wat als je broer plotseling verdwijnt? Joeri overkomt het. Hij verhuist met zijn ouders en in het nieuwe huis is zelfs geen kamer voor Stefan.
Joeri mist zijn broer verschrikkelijk. Hij weet niet eens waar zijn broer is en niemand wil het zeggen. Daarom schrijft hij brieven.
Als Joeri een schokkende ontdekking doet, wil hij stoppen met broerzijn. Maar kan dat?


Recensie(s)



De 11-jarige Joeri schrijft brieven aan zijn oudere broer Stefan. Deze broer is van de ene op de andere dag uit Joeri’s leven verdwenen. Joeri’s ouders doen net of Stefan niet meer bestaat en vertellen Joeri niet wat er aan de hand is. Als Joeri uiteindelijk achter de waarheid komt, heeft hij tijd nodig om alles een plaats te geven en zijn houding ten opzichte van zijn broer te bepalen. Mooi, indringend debuut waarin de impact van een heftige gebeurtenis op een gezin, op een rake en ontroerende manier wordt beschreven. In de bundel brieven, waaruit het boek bestaat, maak je van dichtbij mee wat Joeri allemaal doormaakt en hoe hij zich ontwikkelt. De vlotte, directe schrijfstijl past goed bij Joeri’s leeftijd en de doelgroep. Vanuit Joeri’s perspectief leer je gaandeweg ook zijn broer, zijn ouders en zijn klasgenootje Lonneke kennen, zodat het verhaal steeds meer diepgang krijgt. Dat zijn ouders de waarheid zolang voor Joeri verborgen houden blijft onwaarschijnlijk, maar tegelijkertijd maakt dit het boek wel erg spannend. Stoere, aantrekkelijke omslagillustratie. Vanaf ca. 11 jaar.

Dat is nog eens een jongensmoeder!

Dan durf ik toch even niet meer te gillen dat ik een echte jongensmoeder ben ;-)
Ik weet nog dat mijn huisarts bij nummer vier al zei dat het best bijzonder was: alleen maar jongens. (nu ken ik er heel veel..dus of dat nou echt zo is, is de vraag) Maar 13 jongens! Wauw!Het AD laat lezen dat een Amerikaans gezin hun dertiende zoon kregen!

Ik vind hem super! En al die stomme opmerkingen die mensen plachten te zeggen als je wéér een kindje van hetzelfde geslacht krijgt....daar zijn ze vast al aan gewend ;-)

Trekkertjes kijken

Gisteren, hemelvaart, moest Harry gewoon werken, zoals altijd. Maar tussen de middag belde hij op dat hij op huis aan kwam en of we er even lekker op uit zouden gaan. Nou, daar ben ik altijd wel voor te porren. Dus vertrokken we na de lunch naar Kamerik, waar een oude trekkers-festival was.

Als ex-boer (manlief) en ik zelf ook met een agrarische achtergrond, is zoiets toch wel erg leuk. Hoewel we de sociale contacten hier niet hadden (we wonen niet echt in de buurt) wat we bij andere festivals wel hebben, was het toch wel erg leuk.

Jan vond het wel interessant om te weten hoe de diverse dingen werkten, wat Harry hem dan uitlegde.
Ik vond het vooral lekker om even gewoon rond te struinen en te genieten van elkaar.

De Haar....

Na het zwemmen van zaterdag, volgde uiteraard zondag. We hebben lekker met het hele gezin pannenkoeken gegeten. Heerlijk om Kees er dan ook weer even bij te hebben. Dat is toch heerlijk, al je kroost bij elkaar!
's Middags waren we, op Kees na, al er op uit geweest. Naar kasteel de Haar. Dirk was zowaar ook mee.We hebben heerlijk rondgekeken in het kleine kasteeltje wat tijdelijk voor publiek geopend is.
Prachtig toch! Harry en ik hebben ooit (héél lang geleden) in dit park de verlovingsringen aan elkaars vingers geschoven.....dus voor ons is het toch wel een speciale plek.
Daarom bij deze wat foto's van een favoriet plekje van mij:

Omdat we met Kees hadden afgesproken, hadden we nu niet veel tijd om ook nog door het park te slenteren, maar ik heb Jan beloofd een volgende keer het grote kasteel te gaan bezoeken en dan komt het park ook wel weer!
Het leuke is dat ze speciale rondleidingen voor kinderen hebben en ook regelmatig andere activiteiten. Jaren geleden ben ik er weleens met mijn zus op de kerstmarkt geweest. De entree vind ik dan wel duur...maar je hebt er dan ook wel echt een prachtig iets voor terug. In Nederland heb ik deze sfeer eigenlijk nog niet verder kunnen vinden.....maar ja, misschien ben ik bevooroordeeld????

Eindelijk weer even tijd...

Een tijdje geen tijd vrij kunnen maken voor mijn blog. Jammer, maar ja, soms zijn er dingen te doen die echt niet kunnen wachten...
Door nare omstandigheden binnen de familie was het er de hele week nog niet van gekomen om iets met de mannen te gaan doen.
Vandaag met mijn jongsten naar het zwembad geweest.

Komende week heeft de basisschool nog een week vrij, dus dan gaan we onze plannen alsnog een beetje uitvoeren maar.

Hoe is jullie meivakantie (geweest)?
Alvast voor morgen een fijne moederdag gewenst!

Zwemles duurt te lang?

Vanochtend in de krant: zwemles moet sneller.....ouders haken af omdat het te lang duurt.
Dat er gekeken wordt hoe zwemles beter kan, is uiteraard prima. Maar als het alleen maar om sneller gaat, dan heb ik zo mijn twijfels. Het gaat er toch in de eerste plaats om dat kinderen echt goed leren zwemmen? En nee, dat kan niet altijd sneller. Sterker nog: ik denk zelfs dat snel helemaal niet goed is. Als je echt goed wilt leren zwemmen, zal je toch echt ook ervaring op moeten doen. En dat krijg je niet door, bij wijze van spreken, een stoomcursus zwemmen van zes uur (oké, oké, beetje erg overdreven maar jullie snappen mijn punt, hoop ik). Soms heb ik weleens het idee dat ouders het diploma willen zodat kinderen alleen mogen zwemmen en dat het ze veel minder gaat om de veiligheid van hun kroost. En dan zijn er van die ouders die hun spruiten ook meteen alleen laten zwemmen, zonder toezicht, als ze het diploma hebben. "Ze hebben toch een diploma...."Jaja, laat ze eerst maar eens zelf zwemmen terwijl je nog toekijkt, ofzo. Doodeng. Want het is niet alleen zwemmen wat de kinderen doen, het is vooral stoeien met matten, waar ze amper onderuit kunnen komen. In een overvol zwembad waar ze veruit de kleinste zijn en zo onder de eh...voet(?) gezwommen worden.

Investeren in de veiligheid van je kinderen: dát is zwemles. En ja, ik had er ook weleens de kriebels van, van al die uren in het zwembad. De meesten deden twee jaar over hun A en B. Eén heeft alleen A, waar hij drie jaar over deed . (En toen was hij het echt spuugzat....) Oudste heeft zelfs 26 diploma's gehaald. Alles wat maar te halen was hier, op kunstzwemmen na, dan. Dát ging hem net te ver ;-)

Een aantal maanden zat ik ongeveer iedere dag in het zwembad. Eén keer met Kees (de tweede keer reed een vriendje), twee keer met Arie en nog babyzwemmen met Jan. Met Kees en Dirk reed ik omstebeurt met een vriendin , maar dat ging bij Jan niet lukken. De jongsten hebben in een ander zwembad gezwommen, zodat ik met de anderen in het recreatiebad kon zwemmen terwijl zij lesten. Ideaal: we maakten er gewoon een leuke woensdagmiddag van. Verplicht zwemmen dus ;-)

Maar wat vinden jullie? Is sneller nou echt de oplossing? Ik vind van niet....

Snorkelles is ook leuk (vakantie)

Kind zijn in Amerika: lijkt mij niet leuk!

Heb je het gelezen in de krant van donderdag? Een echtpaar wat zijn kinderen alleen buiten liet spelen, was de kinderen kwijt.....die bleken opgepakt te zijn door de kinderbescherming! Want: (hou je vast!) je kinderen alleen buiten laten spelen zou kindermishandeling zijn! Huh?

Het artikel in de volkskrant is hier te lezen. In het AD was het artikel uitgebreid met de regels in de staten wat betreft buiten spelen.....toch te triest voor woorden.

Kinderen blijken in een bepaalde staat tot hun (jawel: nu komt het, tromgeroffel!) 14e niet alleen naar buiten te mogen! Nou...laten ze dan maar eens hier komen kijken. Kleine knakkertjes moeten van de VVN al alleen naar school als ze in mijn ogen echt nog veel te klein zijn. Daar zouden ze meer van leren....En onze brugsmurfen fietsen kilometers alleen, over enge dijkjes, langs het water......en zijn ook nog maar net twaalf....foei! ;-)

Normaal ben ik een teut als het gaat om kinderen en verkeer. Maar kom op zeg: alleen buiten spelen moet toch de normaalste zaak van de wereld zijn?  Het schijnt per staat te verschillen. En zo schijnt Amerika nog meer vreemde ideeën hebben.
Overbescherming heet zoiets. Ben ik zelf keigoed in ;-) Maar laten we het wel even normaal houden, zeg. Kinderen moeten toch ook lekker zelf hun gang kunnen gaan en lekker met vriendjes hun eigen spel kunnen spelen, zonder dat er weer zo'n irritante ouder staat te beweren dat het fout is wat je doet ;-)

Nu moet ik wel eerlijk blijven natuurlijk. Toen we nog in een woonwijk woonden , zag ik soms hele kleine wurmen heerlijk alleen buiten spelen....vlakbij de sloot enzo. Kijk, dat gaat met toch echt weer te ver de andere kant op!

Wat vinden jullie?

O ja, nog zoiets: onze eerset fietsprofessor schijnt een Amerikaan te zijn, die in de krant van vandaag meldde dat een kind voor en achterop je fiets in Amerika echt niet te vatten is....Ach, dacht ik bij  mezelf, laten we dan nog maar zwijgen over het feit dat er dan ook nog rustig een buggy aan de zijkant van de fiets hangt enz.......

Jawel, een zwaluwtje gespot!

Ik moest gisteren nog nodig zeggen: op de zwaluwtjes letten...
We liepen even onze schuur in, waar diverse nestjes zitten die meestal door één stelletje gebruikt worden (niet allemaal tegelijk hoor ;-)  ) en even dacht ik het getjilp van een zwaluwtje te horen. Dus keek ik omhoog en ja hoor: daar zat een zwaluwtje, vlakbij het favoriete nestje. Ik zag er maar één, maar goed. Misschien komt de partner er dan snel aan (of was ze/hij nu gewoon "verstopt")
Grappig dat het alweer op mijn trouwdag is dat ik ze voor het eerst zie. Je zou bijna gaan denken dat ze ons komen feliciteren ;-)

Nu maar hopen dat ze ook weer echt gaan nestelen. Twee jaar geleden bleken ze verdreven te zijn door roodborstjes. We vroegen ons al af waar ze gebleven waren, want we hadden ze wel gezien. We zagen ze ook wel vliegen....en wat bleek uiteindelijk: er zaten roodborstjes in hun nestje.

Ook mereltjes weten de weg naar die schuur (die een open gedeelte  heeft) te vinden. Maar die maken hun eigen nestjes op hele andere plaatsen, dus dat vinden de zwaluwtjes niet erg.

Ook worden we door grotere vogels bezocht. Reigers, maar ook de ooievaar komt regelmatig langs.

Avifauna

Ik vind het altijd wel leuk, al die vogeltjes. En dan die bedrijvigheid als ze eenmaal jonkies hebben.
Hoe zegt de bijbel dat ook alweer: kijk naar de vogels, ze zaaien niet, ze maaien niet.....(even uit mijn hoofd gezegd). Eerlijk gezegd denk ik dan weleens: maar mensen , wat hebben ze het druk! Zaaien en maaien misschien niet nee, maar ze zijn de hele dag bezig met voedsel zoeken, voeden, opletten voor onraad enz. Dus of ze nou echt zoveel minder stress hebben dan wij, dat durf ik te betwijfelen....(hoewel ik wel snap wat de bijbel bedoelt te zeggen hoor....maar ik moet er toch altijd even aan denken als ik ze zo druk bezig zie...)