woensdag 18 maart 2015

Straks voel je je geen moeder meer!

afb. morguefile.com
Mijn jongste gaat sinds deze week weleens alleen naar school. Zo ook vanochtend.
"Ach ja", zucht ik, als ik de kamer weer inloop: "Kleintjes worden groot..."
Arie, (vijftien) heeft het eerste uur vrij. Hij moet een half uur fietsen voor hij op school is. Hij zit zich ook net klaar te maken om naar school te vertrekken.
"Je mag mij wel wegbrengen hoor!"zegt hij edelmoedig.
"Ja dág....."antwoord  ik met een grijns.
"Nou ja, straks voel je je geen moeder meer....."
Haha, lekker ventje van me, je weet het echt altijd mooi te verwoorden! Toch heb ik het maar even NIET gedaan..... ;-)


zondag 15 maart 2015

We hebben een auto gewonnen!

Sinds de bingokaarten in huis zijn van de postcodeloterij, vinden mijn mannen het toch wel leuk om die 5 miljoen te winnen.....Arie zou graag eens naar Zweden willen (en ik eigenlijk ook) dus beloofde ik hem dat we dat dan wel kunnen gaan doen. Jan heeft zijn verlanglijstje ook al uitgedacht. 
En ach....een beetje fantaseren met mijn jongste mannetje wat we allemaal wel en niet zouden kunnen doen, is gewoon leuk. We kwamen al op het idee om een leuk klein winkeltje te beginnen!

Toen ik met het bedritueel van de jonkies begon, gaf ik Arie de opdracht wel te roepen als we iets hadden...bedoel maar, we spelen natuurlijk even het spel  mee. Winnen doen we nooit, maar dat mag de pret niet drukken. Er klonken diverse kreten en gelach van Harrie, Arie en Dirk beneden. Hmm, wat houdt dát in?
Jan lag net op bed, en ik was ook nog boven, toen Arie begon te roepen dat we de auto hadden gewonnen. 
"We hebben de BMW!" 
"Echt waar?" Ik, lachend.(dat geloof ik dus echt niet)
Hij: "Ja, echt!"

afb. morguefile.com

Dus Jan stiert zijn bed weer uit....ik achter hem aan, met de opmerking aan elkaar fluisterend dat we het niet geloven....
"Geintje!" vertelt Arie lachend onder aan de trap.....nou  ja, we hebben nog een paar weken......

vrijdag 13 maart 2015

Stemmen....als ik het al niet weet hoe mijn zoon dan wel?

afb. Morguefile.com
Volgende week mogen we stemmen. Hoera! Eh.....kijk, voor de landelijke politiek of voor in de gemeente gaat het best. Daar heb ik nog wel zo mijn ideeën over. Maar de provinciale staten en het hoogheemraadschap...oef.
Nu weet ik wel zo'n beetje wat die mensen schijnen te doen...maar ik heb geen flauw idee wat de partijen hiermee van doen hebben. En ook de stemwijzer word ik niet veel wijzer van. Dus help....wat ga ik doen?

We wonen in de polder en zien bij het hoogheemraadschap iemand staan die we kennen....waarvan we weten dat hij er tenminste als boer verstand heeft van dingen als polderpeil enzo. Maar ja, is dat meteen een goede reden om blindelings voor hem te gaan? Slik.....

Dirk, 18, mag natuurlijk ook stemmen, dus natuurlijk kwam de vraag wie ik ga stemmen. Hmmm..hmmmm.hmmmmmmmm....ik weet het niet. En het is al bijna....Als ik er al niet uitkomt, hoe hij dan wel?

Vinden jullie dit ook lastiger dan de "gewone"verkiezingen? Of ligt dit nu helemaal aan mij?

dinsdag 10 maart 2015

Lastige zusjes?

Lastige zusjes....ik heb er uiteraard geen ervaring mee. Of het moet mijn eigen ervaring zijn als lastig zusje ;-)
Maar valt het je ook niet op dat in heel veel jeugdseries de broers een beetje de dombo's zijn en de meiden de lastige, veel te slimme, uitgekookte pestkopjes zijn?
Waar komt dat toch vandaan? Is dat dan ook echt zo? Als ik zo om me heen kijk, durf ik dat te betwijfelen.
Neem nou Drake en Josh met het akelige zusje. De jongens, ouder, kunnen echt niet op tegen haar uitgekookte gedrag.
Bij Life with boys is zus ook wel bijdehand. Maar jongste broertje is daar, gelukkig, ook erg slim.
I Carly heeft een broer die niet helemaal spoort (maar yep...ik ben fan van hem hoor!)
En zo zijn er nog wel een paar.
O wacht, ik bedenk me nu dat bij phineas-and-ferb grote zus wel de gemenerik is, maar de mannen zijn duidelijk slimmer...

Dus meidenmoeders vertel: zijn ze echt zo akelig? (geintje hoor!)
morguefile.com

woensdag 4 maart 2015

Mannetjes....

Een klein ventje van een jaar of twee, hooguit drie, staat met een rugzakje op bij school te wachten op zijn broer en zus. Vader staat erbij en kijkt ernaar....hij haalt zijn schouders even naar me op als hij ziet dat ik naar het mannetje kijk. Het ventje staat een superheld te wezen, of iets anders wat vecht en beschermt...prachtig! Een echt mannetje dus.
Opeens herinner ik me weer hoe bij mijn jongste het commentaar kwam van de peuterspeelzaal dat hij soldaatje speelde.....Ja, dus?
Ik had het er met die vader over en hij maakte de, terechte, opmerking dat het toch gewoon een kwestie van je fantasie gebruiken is en juist goed voor je is?!
Precies, zo denk ik er ook over. Ik speelde vroeger (en ik ben nog wel een meisje....foei!) het liefst cowboytje en dan liep ik toch echt ook te schieten...heb er nooit commentaar op gehad. En de wereld was toen echt niet slechter dan nu.....
morguefile.com